Een fatsoenlijk beleid is één van de opdrachten van de or. Maar inclusie-beleid gaat vaak al mis bij het uitgangspunt: voldoen aan quota. Hoeveel procent vrouwen of mensen met beperkingen of een migratie-achtergrond of een ander seksuele geaardheid hebben we in dienst en/of aan de top?
De vraag is echter welk probleem het voldoen aan quota oplost. Het lost discriminatie bij het poort op, maar zegt niets over hoe we met de nieuwe medewerkers
omgaan als ze eenmaal binnen zijn.
Vaak worden de begrippen diversiteit en inclusie door elkaar gebruikt, maar ze betekenen niet hetzelfde. Diversiteit betekent dat we allemaal anders zijn. Inclusie is de manier waarop we omgaan met mensen die anders zijn dan wij, dat we anderen niet uitsluiten of discrimineren. Diversiteit is een gegeven, maar inclusie een keuze.
De or kan lettenop het volgende:
- Besef dat niet-uitsluiten gaat veel verder gaat dan een getallenspel. Het gaat om een mentaliteit.
- Een grondig begrip van het WIJ-tegen-ZIJ-denken (aannames, stereotypen en vooroordelen) die dit gedrag stuurt.
- Een goede balans tussen de verantwoordelijkheid van de organisatie en die van het individu. Denk bijvoorbeeld aan de Voice of Holland. De organisatie moet eerst zorgen voor preventie en voor een procedure voor veilig melden als het ondanks preventiemaatregelen toch gebeurt.
- Uitsluiten moet stevige consequenties hebben voor de uitsluiters; net als ongewenst gedrag.
- Een bredere definitie van verschillen bevordert inclusie. Neem ook niet-demografische verschillen mee, zoals breinvoorkeuren. De manier van leren, communiceren, problemen oplossen van diegenen met macht domineert.
En: de or kan het initiatiefrecht gebruiken om voor te stellen dat beleid en praktijk van inclusie verder moeten gaan dan quota.
Dit blog verscheen als column op 18 maart 2022 in de publicatie ORnet: https://www.ornet.nl/blog/2022/03/18/inclusie-is-een-keuze/
Ik bied toespraken en opleidingen over gedragscompetenties aan organisaties, werkteams en ondernemingsraden.
Comments